آنکس که بخوبان لب خندان از اهلی شیرازی رباعی 31

1 آنکس که بخوبان لب خندان دادست خون جگری بدردمندان دادست

2 گر قسمت مانداد شادی غم نیست شادیم که غم هزار چندان دادست