چه از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 64

1 چه کنم دوستی یگانه نماند هیچ آزاد در زمانه نماند

2 بر دل من زند فلک همه زخم مگرش جز دلم نشانه نماند

3 زانهمه کار و بار و آن رونق آه و دردا که جز فسانه نماند

4 در دو چشمم که از تو روشن بود جز سرشک چونادرانه نماند

5 مرگرا کرد باید استقبال که میانمان بسی میانه نماند

6 زود باشد که جان بپردازم که بدین رقعه جای خانه نماند

7 غم دل میتوان نهفت آخر زردی روی را بهانه نماند

8 هر چه اسباب عیش بود برفت جز زیانیم در زمانه نماند

9 هیچ نومید نیستم که کسی در غم چرخ جاودانه نماند