1 ما برفتیم، تو دانی و دل غمخور ما بخت بد تا به کجا می برد آبشخور ما

2 از نثار مژه چون زلف تو در زر گیرم قاصدی کز تو سلامی برساند بر ما

3 به دعا آمده‌ام هم به دعا دست بر آر که وفا با تو قرین باد و خدا یاور ما

4 فلک آواره به هر سو کندم می‌دانی؟ رشک می‌آیدش از صحبت جان پرور ما

5 گر همه خلق جهان بر من و تو حیف برند بکشد از همه انصاف ستم داور ما

6 روز باشد که بیاید به سلامت بازم ای خوش آن روز که آید به سلامی بر ما

7 به سرت گر همه آفاق به هم جمع شوند نتوان برد هوای تو برون از سر ما

8 تا ز وصف رخ زیبای تو ما، دم زده‌ایم ورق گل خجل است از ورق دفتر ما

9 هر که گوید که کجا رفت خدا را حافظ گو به زاری سفری کرد و برفت از بر ما