ما خیل تهی دست جگر گوشه بختیم از فرخی یزدی غزل 139

1 ما خیل تهی دست جگر گوشه بختیم سرگرم نه با تاج و نه پابند به تختیم

2 آزادی ایران که درختی است کهن سال ما شاخه نو رسته آن کهنه درختیم

3 در صلح و صفا گرمتر از موم ملایم با جنگ و جفا سردتر از آهن سختیم

4 پوشید جهان خلعت زیبای تمدن ما لخت و فرومایه از آنیم که لختیم

5 تا جامه ناپاک تن آغشته بخون نیست ما پیش جهان تن بتن آلوده ز رختیم