1 ما به کوی تو سگانیم و به راه تو خسیم این که پیش تو پس است، از همه رو نیز پسیم

2 بهر یک سجده به راه تو سراسر عشقیم بهر یک بوسه به پای تو لبالب هوسیم

3 دیگران را چه کنی گرد رخ خویش سپند کز پی سوختنی هم من و دل هر دو بسیم

4 گر نوازند رقیبان تو ما را، خاکیم ور بسوزند، بسوزیم که خاشاک و خسیم

5 ما که باشیم که ما را سگ خود نام نهی؟ این سخن با دگری گوی که ما هیچ کسیم!

6 در میان هیچ نه و خشک زبانی به دهان عالمی کرده پر آواز تو گویی جرسیم

7 عذر تقصیر نخواهیم که از خدمت رفت گر خدا خواسته باشد که به خدمت برسیم

8 به یکی جرعه می باز خر از خود ما را که به بازار فنا در گرو یک نفسیم

9 تو همایی به کرم سایه فکن بر خسرو که ز ناچیزی چون سایه پر مگسیم