1 بخوبی هیچکس چون یار ما نیست ولیکن در دلش بوی وفا نیست

2 چه سود ار تنک شکر شد دهانش که یک شکر ازان روزی ما نیست

3 نخواهم بست دل در وصلت ایماه که وصل تو متاع هر گدا نیست

4 ز من بیگانه گشتستی و کوئی که جز تو در جهانم آشنا نیست

5 تو خود دانی و من دانم ولیکن که یارد گفت چونین هست یا نیست

6 بعشقت هم نیارم کرد دعوی که زرخواهی و آن معنی مرا نیست

7 جفا کن تا توانی کرد زیراک وفا در مذهب خوبان روانیست