1 دورگشت از من آنکه جانم بود زنده بی جان همی ندانم بود

2 دل ز من برگرفت بی سببی آنکه جان من و جهانم بود

3 جان سپردم بدو چو میدیدم که همه قصد او بجانم بود

4 نیست در خورد خاکپایش لیک چه کنم دسترس بدانم بود

5 گوئی اندر فراق ما چونی چه دهم شرح چون توانم بود

6 گر کسی گوید آن فغان ز که بود شاید ار گویم از فلانم بود