با هم رفقا که یار و جفتند از فرخی یزدی رباعی 348

1 جز شور و شر از چشم سیاه تو نریزد الا خطر از تیر نگاه تو نریزد

2 آهسته بزن شانه بر آن زلف پریشان تا جمع دل از طرف کلاه تو نریزد

1 آنکه از آرا خریدن مسند عالی بگیرد مملکت را می فروشد تا که دلالی بگیرد

2 یک ولایت را بغارت می دهد تا با جسارت تحفه از حاکم ستاند، رشوه از والی بگیرد

1 در شرع ما که قاعده اختصاص نیست حق عوام نیز قبول خواص نیست

2 دیگر دم از تفاوت شاه و گدا مزن بگزین طریقه‌ای که در آن اختصاص نیست

1 قسم به عزت و قدر و مقام آزادی که روح بخش جهان است نام آزادی

2 به پیش اهل جهان محترم بود آنکس که داشت از دل و جان احترام آزادی

1 این ستمکاران که می‌خواهند سلطانی کنند عالمی را کشته تا یک دم هوسرانی کنند

2 آنچه باقی مانده از دربار چنگیز و نِرُن بار بار آورده و سر بار ایرانی کنند