1 چون به خاطر آن دو لعل آبدار آید مرا صد بدخشان اشک خونین در کنار آید مرا

2 خون خود را می کنم چون آب بر تیغش حلال بر سر بالین اگر آن گلعذار آید مرا

1 حسن بی پروا به فرمان هوس باشد چرا؟ برق عالمسوز در زنجیر خس باشد چرا

2 باده پر زور، کار سنگ با مینا کند مست را اندیشه از بند عسس باشد چرا

1 ننگ کفر من به فریاد آورد ناقوس را می کشد ایمان من در خون، لب افسوس را

2 از هوای نفس ظلمانی است سیر و دور خلق دود می آرد به جنبش صورت فانوس را

1 نیست در دیده ما منزلتی دنیا را ما نبینیم کسی را که نبیند ما را

2 زنده و مرده به وادید ز هم ممتازند مرده دانیم کسی را که نبیند ما را

1 نیست یک نقطهٔ بیکار درین صفحهٔ خاک ما درین غمکده یارب به چه کار آمده‌ایم؟

1 کرد بی تابی فزون زنگ دل غم دیده را پایکوبی آب شد این سبزه خوابیده را

2 می شود ظاهر عیار فقر بعد از سلطنت توتیای چشم باشد خاک، طوفان دیده را