تا نرگس مست یار در قهر از اهلی شیرازی رباعی 43

1 تا نرگس مست یار در قهر منست حقا که حیات و زندگی زهر منست

2 از مرهم وصل بهره ام نیست ولی هر زخم ستم که هست از بهر منست