پامال شود بفتنه هر مال از اهلی شیرازی رباعی 123

1 پامال شود بفتنه هر مال که هست گردد شب غم روز و هر اقبال که هست

2 چون عاقبت اینست چه تشویش کنیم روزی بشب آریم بهر حال که هست