آنان که بی‌مطالعه تقدیر می‌کنند از فرخی یزدی غزل 98

1 باز گویم این سخن را گر چه گفتم بارها می نهند این خائنین بر دوش ملت بارها

2 پرده های تار و رنگارنگی آید در نظر لیک مخفی در پس آن پرده ها اسرارها

1 گلرنگ شد در و دشت، از اشکباری ما چون غیر خون نبارد، ابر بهاری ما

2 با صد هزار دیده، چشم چمن ندیده در گلستان گیتی، مرغی به خواری ما

1 نازم آن سرو خرامان را که از بس ناز دارد دسته سنبل مدام از شانه پا انداز دارد

2 رونما گیرد ز گل چون رو نماید در گلستان بر عروسان چمن آن نازنین بس ناز دارد

1 این ستمکاران که می‌خواهند سلطانی کنند عالمی را کشته تا یک دم هوسرانی کنند

2 آنچه باقی مانده از دربار چنگیز و نِرُن بار بار آورده و سر بار ایرانی کنند

1 قسم به عزت و قدر و مقام آزادی که روح بخش جهان است نام آزادی

2 به پیش اهل جهان محترم بود آنکس که داشت از دل و جان احترام آزادی