1 این جهان پیش راد مردِ حکیم هست محنت فزایِ غم آباد

2 زن و مرد و شَه و گدا دارند همه از دستِ این جهان فریاد

3 چَشمِ عِبرت گُشا ببین که چه سان مَسنَدِ جَم بداد بر کَفِ باد

4 پیر زالی است نو عروس نُمای کرده در زیرِ خاک بس داماد

5 همه ناکام از زمانه روند هیچ کس نیست از جهان دل شاد

6 جامۀ مرگش آسمان دوزد هر که اندر زمین ز مادر زاد

7 دخترِ خاک گت دخترِ شه آن قمر طلعت فرشته نهاد

8 لقبش هم عزیز عُلیا بود چون به عزت قدم به خُلد نهاد

9 بهر تاریخ فوتش ایرج گفت جایش اندر بهشت ایزد داد