کس نبودش خبر از زشتی و زیبایی از اهلی شیرازی غزل 60

1 کس نبودش خبر از زشتی و زیبایی ما آتش دل علم افروخت به رسوایی ما

2 ما ز صد نکته حسن تو یکی می بینیم بیش ازین نیست در آیینه بینایی ما

3 یوسفا، با همه حشمت نظری کن که هنوز سر سودای تو دارد دل سودایی ما

4 آن چنان زد ره ما لعل تو ای آب حیات که بشست از دل ما نقش شکیبایی ما

5 اهلی استاد تو عشق است سخن گو که برد زنگ از آیینه دل طوطی گویایی ما