اهلی شیرازی

خورشید مرا بنیکبختان از اهلی شیرازی رباعی 87

رباعی 87 ام از 2632 رباعیات

خانه / اهلی شیرازی / دیوان اشعار اهلی شیرازی / رباعیات در دیوان اشعار / رباعی شماره 87

1 خورشید مرا بنیکبختان نگه است بخش من از او چو سایه بخت سیه است

2 خورشید و شان سزای اوج شرفند گر ذره بآسمان رود خاک ره است

اهلی شیرازی

شعر شعر کهن رباعی اهلی شیرازی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از اهلی شیرازی

1 گر زخم عشق بر دل مردم جراحت است مارا ز زخم تیر بتان چشم راحت است

2 گل راست حسن و بسته دهان مرا نمک حسن نکو بسی است سخن در ملاحت است

1 ز فتراک‌سوار من چه معراجی است آهو را سر آن آهویی گردم که قران می‌شود او را

2 نکوخویی ز خوبان رشک عاشق بار می‌رود از آن نیکویان دل می‌دهم خوبان بدخو را

شاعر شعر خورشید مرا بنیکبختان نگه است اهلی شیرازی می باشد.

این شعر در قرن 10 سروده شده است.

قالب شعر خورشید مرا بنیکبختان نگه است رباعی است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, مرگ قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, مرگ است.

شعربعدی

2632 / 87

شعرقبلی

بنر