اهلی شیرازی

ساقی قدحی از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 42

ساقینامهٔ رباعی 42 ام از 2632 ساقینامهٔ رباعی

خانه / اهلی شیرازی / ساقینامهٔ رباعی اهلی شیرازی / ساقینامهٔ رباعی شماره 42

1 ساقی قدحی که سوز داغم نرود تا روغن باده در چراغم نرود

2 بویی که چو غنچه در دماغم ز می است مغزم بشکافی ز دماغم نرود

اهلی شیرازی

شعر شعر کهن ساقینامهٔ رباعی اهلی شیرازی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از اهلی شیرازی

1 شمعی که گرم خشم تر از برق لامع است گر عالمی به جور بسوزد چه مانع است

2 برگشته است ماه من از مهر من دگر بازم مگر ستاره اقبال راجع است

1 ای شکرخا کرده شُکرت طوطی گفتار ما شکر توست الحمدلله همچو طوطی کار ما

2 قلبِ روی‌اندوده را گر امتحان ز آتش کنی جز سیه‌رویی نباشد حاصل کردار ما

شاعر شعر ساقی قدحی که سوز داغم نرود اهلی شیرازی می باشد.

این شعر در قرن 10 سروده شده است.

قالب شعر ساقی قدحی که سوز داغم نرود ساقینامهٔ رباعی است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, غمگین, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, غمگین, می‌نوشی است.

شعربعدی

2632 / 42

شعرقبلی

بنر