ساقی قدحی از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 99

1 شمعی که گرم خشم تر از برق لامع است گر عالمی به جور بسوزد چه مانع است

2 برگشته است ماه من از مهر من دگر بازم مگر ستاره اقبال راجع است

1 جایی که بجوش آرد گل بلبل زاری را شاید که چو ما سوزد حسن تو هزاری را

2 بشناس حق اشگم کز آب دو چشم من بشکفت گل خوبی بس لاله عذاری را

1 هر کو ندید خواب و نداند که خورد چیست داند چو من که عشق چه چیزست و درد چیست

2 ای شاخ گل بسوختم از غیرت صبا گر نیست عاشق این آه سرد چیست