سرگشته بانوان وَسَطِ آتشِ از ایرج میرزا قطعه‌ 9

1 سرگشته بانوان وَسَطِ آتشِ خِیام چون در میانِ آبْ نُقُوش ستاره‌ها

2 اطفالِ خردسال ز اطرافِ خیمه‌ها هرسو دوان چو از دِل آتشْ شَراره‌ها

3 غیر از جگر که دسترسِ اَشْقِیا نبود چیزی نَمانْد در برِ ایشان ز پاره‌ها

4 انگشت رَفت دو سرِ انگشتری به باد شد گوش‌ها دریده پیِ گوشْواره‌ها

5 سِبطِ شهی که نامِ همایونِ او بَرَند هر صبح و ظهر و شام فرازِ مَناره‌ها

6 در خاک و خون فُتاده و تازَنْد بر تَنَش با نعل‌ها که ناله برآرَدْ ز خاره‌ها