آنی که دم مسیح یارت شده از اهلی شیرازی رباعی 85

1 بزلف اگر ببری جان بی قرار از ما فدای یک سر موی تو صد هزار از ما

2 بجان دوست که جان با تو در میان داریم چو در کنار نیایی مکن کنار از ما

1 ز فتراک‌سوار من چه معراجی است آهو را سر آن آهویی گردم که قران می‌شود او را

2 نکوخویی ز خوبان رشک عاشق بار می‌رود از آن نیکویان دل می‌دهم خوبان بدخو را

1 گر زخم عشق بر دل مردم جراحت است مارا ز زخم تیر بتان چشم راحت است

2 گل راست حسن و بسته دهان مرا نمک حسن نکو بسی است سخن در ملاحت است