دل از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 67

1 دل را همه آن ز دست برخیزد کانگه که ز پا نشست برخیزد

2 از هجر تو دل درآمدست از پای تا خود بکدام دست برخیزد

3 کس با تو شبی ز پای ننشیند تا از سر هر چه هست برخیزد

4 هر روز بقصد جان صد عاشق آن سنبل گل پرست برخیزد

5 با آن لب چون میت عجب نبود چشم تو که نیم مست برخیزد

6 وصل تو گشاده روی بنشیند چون دید که دل ببست برخیزد

7 پنجاه دل افکند بیک ساعت تیری که ترا ز شست برخیزد