دولت اگر مدد کند گلبن از اهلی شیرازی غزل 1369

1 دولت اگر مدد کند گلبن باغ من شوی پای بچشم من نهی چشم و چراغ من شوی

2 پنبه داغ سینه ام مرهم دل نشد مگر با تن همچو برگ گل مرهم داغ من شوی

3 بوی نسیم گل کجا تازه کند دماغ ما هم مگر از شمیم خود عطر دماغ من شوی

4 بهر فراغ دل ترا بینم و این ملال تست وه تو ملول تا بکی بهر فراغ من شوی

5 گفت به خنده آن گلم اهلی اگرچه عاشقی گر بپری از این چمن بلبل باغ من شوی