1 زین خوش رقم که بر گل رخسار می‌کشی خط بر صحیفه گل و گلزار می‌کشی

2 اشک حرم نشین نهانخانه مرا زان سوی هفت پرده به بازار می‌کشی

3 کاهل روی چو باد صبا را به بوی زلف هر دم به قید سلسله در کار می‌کشی

4 هر دم به یاد آن لب میگون و چشم مست از خلوتم به خانه خمار می‌کشی

5 گفتی سر تو بسته فتراک ما شود سهل است اگر تو زحمت این بار می‌کشی

6 با چشم و ابروی تو چه تدبیر دل کنم وه زین کمان که بر من بیمار می‌کشی

7 بازآ که چشم بد ز رخت دفع می‌کند ای تازه گل که دامن از این خار می‌کشی

8 حافظ دگر چه می‌طلبی از نعیم دهر می می‌خوری و طره دلدار می‌کشی