1 باغ خندان ز گل خندان است خنده آئین خرمندان است

2 خنده هر چند که از جد دور است جد پیوسته نه از مقدور است

3 دل شود رنجه زجد شام و صباح میکند اصلاح مزاجش به مزاح

4 جد بود پا به سفر فرسودن هزل یک لحظه به راه آسودن

5 لیک نه که از دود دروغ برد از چهره ی قدر تو فروغ

6 تخم کین در دل دانا کارد خیو خجلت به جبین ها آرد

7 شو ز فیاض خرد تلقین جوی راست گو لیک خوش و شیرین گو