سوخت دل از ناله ام چند از اهلی شیرازی غزل 1375

1 سوخت دل از ناله ام چند خروشد کسی مرگ بجان میخرم کاش فروشد کسی

2 بیخ من و کوهکن کوشش بی بخت کند آدمی از سنگ نیست چند بکوشد کسی

3 آینه حسن تو زنگ ز دل میبرد حیف بود کز رخت دیده بپوشد کسی

4 تلخ بود بی تو می زهر بود گر خورم آب حیات ای پسر بیتو ننوشد کسی

5 مانع اهلی مشو گر بخروشد ز غم دل مخراش از ستم تا نخروشد کسی