کانون حقیقت دهن بسته ما بود از فرخی یزدی غزل 118

1 کانون حقیقت دهن بسته ما بود قانون درستی، دل بشکسته ما بود

2 صیاد از آن رخصت پرواز به ما داد چون باخبر از بال و پر بسته ما بود

3 از هر دو جهان چشم به یک چشم زدن بست آزاد ز بس خاطر وارسته ما بود

4 هر پست سزاوار سردار نگردید این منزلت و مرتبه شایسته ما بود

5 اسرار جهان روشن از آنست بر ما چون مظهر آیینه، دل خسته ما بود

6 انگشت قضا نامه گیتی چو ورق زد سردفتر آن مسلک برجسته ما بود