1 فریاد از این جفا که من از یار می کشم اندک همی شمارم و بسیار می کشم

2 خاکم که کوب می خورم و پست می شوم مورم که رنج می برم و بار می کشم

3 گر از جفای او دلم افگار می شود بازش هم اندرین دل افگار می کشم

4 همسایه می بسوزد و فریاد می کند زان ناله ها که من پس دیوار می کشم

5 بر یار هم جفا بود، ار گویمش به روی جوری که من ز یار جفا کار می کشم

6 در ذکر او چه منع ز فریاد، آخرش پیکانست کز جگر، نه ز پا، خار می کشم

7 روشن چو روز گشت در آفاق سوز من این شعله کز جگر به شب تار می کشم

8 خسرو خراب گشته و جان هم شده خراب کز دیده باده های چو گلنار می کشم