یار از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 40

1 یار گرد وفا نمیگردد باوفا آشنا نمیگردد

2 در دلش جز ستم نمیآید در سرش جز جفا نمیگردد

3 دل بیکبارگی زما برداشت جز بر ناسزا نمیگردد

4 از کسی حال ما نمیپرسد خود کسی گردما نمیگردد

5 خود نگوید که آنفلان عاشق آخر اینجا چرا نمیگردد

6 هیچ شب نیست کز فراق رخش ز اشک من آسیا نمیگردد