ای شکرخا کرده شُکرت طوطی از اهلی شیرازی غزل 1

1 ای شکرخا کرده شُکرت طوطی گفتار ما شکر توست الحمدلله همچو طوطی کار ما

2 قلبِ روی‌اندوده را گر امتحان ز آتش کنی جز سیه‌رویی نباشد حاصل کردار ما

3 پیش بت سر بر زمین دست دعا بر آسمان شد زمین و آسمان شرمنده از اطوار ما

4 نیکی ما اندک و زشتی ما بسیار، لیک پیش احسانت چه سنجد اندک و بسیار ما

5 عنکبوت تن پرستد رشته جان بی‌تو، لیک بگسلیم از رشته جان زانکه شد زنار ما

6 راستان را راه عشق آمد صراطُ المستقیم پای لغز ما بود از عقل ناهموار ما

7 از حریم کعبه امّید کس نومید نیست با وجود گمرهی اهلی، مکن انکار ما