اهلی چو سگ تو شد مشو غافل از اهلی شیرازی رباعی 559

1 اهلی چو سگ تو شد مشو غافل ازو هر چند که گردی بودت در دل ازو

2 تو گلبن خوبیی و او خار رهت چون دست بدامن تو زد بگسل ازو