1 تاج دین خواجه زاده اسماعیل که گل از شاخسار عمر نچید
2 مرغ روحش بلند همت بود روضه قدس جان خویش گزید
3 شد بخلد برین درین تاریخ ز استان امام زاده شهید
1 باز چون شمع سحر رشته جان سوخت مرا مرده بودم دگر آن شمع بر افروخت مرا
2 چون شهیدان توشد جامه خونین کفنم در ازل عشق تو این جامه بتن دوخت مرا
1 اگرچه از رخ خود چشم بسته یی ما را نهان ز چشمی و در دل نشسته یی ما را
2 ز جعد زلف تو هر موی ماست زنجیری چرا درین همه زنجیر بسته یی ما را