شیرین دهنی چون قندو لعلی از اهلی شیرازی رباعی 49

اهلی شیرازی

شعربعدی

2632 / 49

شعر قبلی

خانه / اهلی شیرازی / دیوان اشعار اهلی شیرازی / رباعیات در دیوان اشعار / رباعی شماره 49

1 شیرین دهنی چون قندو لعلی چو نبات گوی زنخی چو قطره آب حیات

2 گویند مبین و صبر کن در غم او صبرم نبود که بشنوم این کلمات

اهلی شیرازی

شعر شعر کهن رباعی اهلی شیرازی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از اهلی شیرازی

1 اگرچه از رخ خود چشم بسته یی ما را نهان ز چشمی و در دل نشسته یی ما را

2 ز جعد زلف تو هر موی ماست زنجیری چرا درین همه زنجیر بسته یی ما را

1 ز فتراک‌سوار من چه معراجی است آهو را سر آن آهویی گردم که قران می‌شود او را

2 نکوخویی ز خوبان رشک عاشق بار می‌رود از آن نیکویان دل می‌دهم خوبان بدخو را

شعربعدی

2632 / 49

شعرقبلی