گاه بارَم خار باشد گاه دُر از ایرج میرزا مثنوی 1

1 ز درج دیده در آودره ام لَالی را نثار مقبره ی درة المعالی را

2 گمان برم که برای چنین نثاری بود که درج دیده بیندوخت این لَالی را

1 امیر کرد مرا امتحان به خطّ و سخن به روزِ غُرّۀ شَوّال عیدِ روزه شکن

2 به پایمردیِ دانش من امتحان دادم چنان که گفت امیرم که مرحبا اَحسَن

1 قنبل الدوله مقبل دیوان آن که نبُوَد مثال او شیطان

2 قد او نیست جز چهار وجب نصف او گشته در زمین پنهان

1 آب حیات است پدر سوخته حَبِّ نبات است پدر سوخته

2 وه چه سیه چرده و شیرین لب است چون شکلات است پدر سوخته

1 ای خایه به دست تو اسیرم بنموده‌ای از جماع سیرم

2 دستم نشود به تخم کَس بند تا باد تو کرده دست گیرم

1 به انگشتان پا از زیر کرسی ز کس ها کرده ام احوال پرسی