بی سر و پائی اگر در چشم خوار آید از فرخی یزدی غزل 3

1 بی سر و پائی اگر در چشم خوار آید ترا دل به دست آرش که یکروزی بکار آید ترا

2 با هزاران رنج بردن گنج عالم هیچ نیست دولت آن باشد ز در بی انتظار آید ترا

3 دولت هر مملکت در اختیار ملت است آخر ای ملت به کف کی اختیار آید ترا

4 پافشاری کن، حقوق زندگان آور بدست ورنه همچون مرده تا محشر فشار آید ترا

5 نام جان کندن به شهر مردگان چون زندگیست همچو من زین زندگانی ننگ و عار آید ترا

6 تا نسازی دست و دامن را نگار از خون دل کی به کف بیخون دل دست نگار آید ترا

7 کیستی ای نوگل خندان که در باغ بهشت بلبل شوریده دل هر سو هزار آید ترا

8 کن روان از خون دل جو در کنار خویشتن تا مگر آن سرو دلجو در کنار آید ترا

9 فرخی بسپار جان وز انتظار آسوده شو گر به بالینت نیامد در مزار آید ترا