ساقی می لعل از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 6

1 آتش رخی کز یاد او آهی زجان خیزد مرا چون شمع اگر نامش برم دود از زبان خیزد مرا

2 در حسرت ماه رخش از یارب شب سوختم یارب زهجرش تا بکی آه از فغان خیزد مرا

1 کس نبودش خبر از زشتی و زیبایی ما آتش دل علم افروخت به رسوایی ما

2 ما ز صد نکته حسن تو یکی می بینیم بیش ازین نیست در آیینه بینایی ما

1 به رخ تو مه‌جبینان حسدست یک‌به‌یک را تو چه آدمی که باشد به تو رشک صد ملک را

2 ندهد کس از شهیدان به تو شوخ یاد اگرنه نفس تو زنده سازد چو مسیح یک‌به‌یک را