ساقی چو خوش از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 97

1 ساقی چو خوش آن نفس که زارم بکشی جان بخشی و باز شمع وارم بکشی

2 چون زندگی از تو یابم ای آب حیات خواهم که دمی هزار بارم بکشی