1 صافی مده، ای دوست که ما درد کشانیم نی رند تمامیم کزین رند و شانیم

2 این کاسه سر بهر چه داریم به عزت؟ گر در صف مستانش سبویی نکشانیم

3 هر چند که در کیسه نداریم پشیزی در همت ما بین تو که جمشید و شانیم

4 کو ساقی نوخیز که بالای دو دیده چندان که دو ابرو بنشاند بنشانیم

5 پیش آر می، ای ساقی خونریز که پیشت از لب بخوریم و زمژه باز فشانیم

6 گر زنده نداریم شبی پیش تو، گر زانک خود را به سر کوی تو یک شب بکشانیم

7 خون خوردنم، ای مست جوانی، چو ندانی دانی چو ترا شربت خسرو بچشانیم