غم چو زور آور با شادی قدح نوشی از فرخی یزدی غزل 146

1 غم چو زور آور با شادی قدح نوشی کنم درد و غم را چاره با داروی بیهوشی کنم

2 گر مرا گردد میسر روز عفو و انتقام دوست می دارم که از دشمن خطاپوشی کنم

3 در فراموشی غمت می کرد از بس یاد دل تا قیامت یاد ایام فراموشی کنم

4 پاکباز خانه بر دوشم ولی از فر فقر در مقام همسری با چرخ، همدوشی کنم

5 خصم از روباه بازی بشکند چون پشت شیر من چرا از روی غفلت خواب خرگوشی کنم

6 تا افق روشن نگردد پیش من چون آفتاب همچو شمع صبحدم یک چند خاموشی کنم

7 فرخی از کوس آزادی جهان بیدار شد پس چرا من از سبک مغزی گران گوشی کنم