شاد باش، ای شب فرخنده از امیرخسرو دهلوی غزل 1170

1 شاد باش، ای شب فرخنده دوش که فلان بود مرا در آغوش

2 نه همی سیر شد از رویش چشم نه همی پر شدی از قولش گوش

3 ماجرای دل خون گشته من دیده می ریخت برون، من خاموش

4 مست بودم خبر از خویش نداشت باده را گر چه نمی کردم نوش

5 او همی گفت سخن، من حیران او همی خورد می و من بیهوش

6 ای که آن روی ندیدی زنهار گر مقابل شویش دیده مپوش

7 هست بازار تو در دلها گرم حسن چندانکه توانی بفروش

8 ناله خسرو بشنو که خوش است بر در شاه فغان چاووش