پیش تر زان کِت غَضَب گردد از ایرج میرزا مثنوی 1

1 ما که اطفال این دبستانیم همه از خاک پاک ایرانیم

2 همه با هم برادر وطنیم مهربان همچو جسم با جانیم

1 ستوده طبع وحیدا رسید نامۀ تو شد از رسیدنش این جان ناتوان خرسند

2 ز گفته های تو در وصف خویش خُرسندم چنان که از کرم ابر، بوستان خرسند

1 دلا ز بختِ بدِ من علی قلی خان رفت دریغ و درد که از دست بیست تومان رفت

2 روان شدست به رخسار اشکِ چون سیمم از آن که سیمِ رهی با علی قلی خان رفت

1 ای خایه به دست تو اسیرم بنموده‌ای از جماع سیرم

2 دستم نشود به تخم کَس بند تا باد تو کرده دست گیرم

1 به انگشتان پا از زیر کرسی ز کس ها کرده ام احوال پرسی

1 آب حیات است پدر سوخته حَبِّ نبات است پدر سوخته

2 وه چه سیه چرده و شیرین لب است چون شکلات است پدر سوخته