از عشق اگر جگر کبابی از اهلی شیرازی رباعی 617

1 از عشق اگر جگر کبابی باشی به کز پی عقل در سرابی باشی

2 در سایه مقبلی اگر خاک شوی بهتر که بخود سر آفتابی باشی