1 از دل پرخون بلبل کی خبر دارد بهار؟ هر طرف چون لاله صد خونین جگر دارد بهار

2 شاهدان غیب را بی پرده جولان می دهد منت بسیار بر اهل نظر دارد بهار

1 چون شمع اشک در طلب مدعا مریز نقد حیات خود چو شرر برهوا مریز

2 بی عزتی به اهل سخن مایه غم است زنهار خرده های قلم زیر پا مریز

1 من نه آن نقشم که هر ساعت نگینی خوش کنم چون نسیم خوش نشین هردم زمینی خوش کنم

2 چون سویدا از جهان با گوشه دل قانعم نیستم تخمی که هر ساعت زمینی خوش کنم

1 ز کویت رفتم و الماس طاقت بر جگر بستم تو با اغیار خوش بنشین که من بار سفر بستم

2 همان بهتر که روگردان شوم از خیل مژگانش به غیر از خون دل خوردن چه طرف از نیشتر بستم

1 نیست یک نقطهٔ بیکار درین صفحهٔ خاک ما درین غمکده یارب به چه کار آمده‌ایم؟

1 نیست در دیده ما منزلتی دنیا را ما نبینیم کسی را که نبیند ما را

2 زنده و مرده به وادید ز هم ممتازند مرده دانیم کسی را که نبیند ما را