تنها نه منم غمین برای دل خویش از فرخی یزدی رباعی 265

1 چنان کز تاب آتش آب از گرمابه می‌ریزد ز سوز دل مدام از دیده‌ام خونابه می‌ریزد

2 به مرگ تهمتن از جور زال چرخ در زابل چو رود هیرمند اشک از رخ رودابه می‌ریزد

1 دل زارم که عمرش جز دمی نیست دمی بی یاد روی همدمی نیست

2 بیاد همدم این یکدم تو خوش باش که این دم هم دمی هست و دمی نیست

1 با تو در پرده دلم راز و نیازی دارد کس ندانست که در پرده چه رازی دارد

2 بر سر زلف تو دارد هوس چنگ زدن دست کوتاه من امید درازی دارد

1 قسم به عزت و قدر و مقام آزادی که روح بخش جهان است نام آزادی

2 به پیش اهل جهان محترم بود آنکس که داشت از دل و جان احترام آزادی

1 این ستمکاران که می‌خواهند سلطانی کنند عالمی را کشته تا یک دم هوسرانی کنند

2 آنچه باقی مانده از دربار چنگیز و نِرُن بار بار آورده و سر بار ایرانی کنند