نکویان را بباید آرزو داشت از ایرج میرزا قطعه‌ 20

1 زان همه امّیدها که بودم در دل نیست کنون غیرِ ناامیدی حاصل

2 گفتم هرگز فرامُشم ننماید آن کو هرگز فرامُشش نکند دل

1 خوش آن که او را در دل بود وِلایِ علی که هست باعث رحمت به دنیی و عقبی

2 پناه شاه و گدا ملجاً وَضیع و شریف مَلاذِ پیر و جوان مَهرَبِ فقیر و غنی

1 آب حیات است پدر سوخته حَبِّ نبات است پدر سوخته

2 وه چه سیه چرده و شیرین لب است چون شکلات است پدر سوخته

1 به انگشتان پا از زیر کرسی ز کس ها کرده ام احوال پرسی

1 ای خایه به دست تو اسیرم بنموده‌ای از جماع سیرم

2 دستم نشود به تخم کَس بند تا باد تو کرده دست گیرم