چشم از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 144

1 چشم من چون بخت تو ناخفته به کار من چون زلف تو آشفته به

2 فنته دلهاست چشم مست تو شاید ار خفته است فتنه خفته به

3 چندگوئی من چکردستم بگوی آنچه با من کرده ناگفته به

4 دل ببردی جان اگر خواهی ببر ناوک تو بر نشانه خفته به

5 گفتی از من در دعا تقصیر نیست سینه از چونین محالی رفته به

6 با تو سراندر میان خواهم نهاد گز طبیبان درد را ننهفته به