مُسْلِم آنکس بُوَد به از جامی رسالهٔ اربعین 4

1 رفت پیش آن معبر ساده ای از ره عقل و خرد افتاده ای

2 گفت دیدم صبحدم خود را به خواب در دهی سرگشته ویران و خراب

1 لطف او مرهم نه هر سینه ریش قهر او کینه کش هر ظلم کیش

2 نی بدی در سیرت و صورت ددی پیش ارباب خرد نابخردی

1 نیکخواهی خاصه کو را یاور است گشته پیدا با وی از یک گوهر است

2 کرده جا در سایه اقبال او سایه وار افتاده در دنبال او