رنج کشد مادر از جفای پسر لیک
1
رنج کشد مادر از جفای پسر لیک
آنچه کشیدست هیچ رنج نداند
2
رنج پسر بیشتر کشد پدر، امّا
چون پسر آدم نشد ز خویش بِرانَد
3
مادر بیچاره هر چه طفل کند بد
راندنِ او را ز خویشتن نتواند
4
شیرۀ جان گر بُوَد به کاسۀ مادر
زان نچشد تا به طفلِ خود نچشانَد