1 محبا حبیب الله آن مظهر لطف سپهر شرف آفتاب سعادت
2 ز غیبش خدا داد مولودی الحق که آفاق روشن شد از آن ولادت
3 کمال سعادت بود ظاهر از وی که تاریخ دارد نشان سعادت
اولین نفری باشید که نظر میدهید ✨
1 آنکه فرشته را ازو دست امید کوته است با دل ما بود ولی از دل خود کی آگه است
2 از بر ما چه میروی بهر خدا که باز گرد جان بفدای مرکبت چشم امید بر ره است
1 عمرم همه با صوت نی و چنگ بسر رفت وز سیلی عشق آنهمه از گوش بدر رفت
2 من سوختم از عشق و ترا هیچ خبر نیست وز ناله من در همه آفاق خبر رفت
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به
دیدگاهها **