نیمه شب زلف را در سایه مه تاب از فرخی یزدی غزل 185

1 نیمه شب زلف را در سایه مه تاب دادی وز رخ چون آفتابت زینت مهتاب دادی

2 چشم می آلوده را پیوستگی دادی به ابرو جای ترک مست را در گوشه محراب دادی

3 ابرویت را پر عرق کردی دگر از آتش می یا برای قتل ما شمشیر خود را آب دادی؟

4 چون پرستاران نشاندی کنج لب خال سیه را هندوی پر تاب و تب را شیره عناب دادی

5 دیده ام را تا قیامت روز و شب بیدار دارد وعده وصلی که از شوخی توام در خواب دادی

6 تا زدی ای لعبت چین شانه زلف عنبرین را در کف باد صبا صد نافه مشک ناب دادی