کلک ملک سخن که سخیست از اهلی شیرازی قصیده 10
کلک ملک سخن که سخیست
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 کلک ملک سخن که سخیست دم توفیق همدمت بوده
2 غیرکلکت کسی ز زلف سخن گره نظم و نثر نگشوده
3 هیچکس بی نسیم مرحمتت گرد محنت ز چهره نزدوده
4 سوده شد ذره ذره چهره مهر بسکه درخشت درگهت سوده
5 کعبه رحمتی و بنده تو ره دوری به سعی پیموده
6 گر تو تمکین نمیکنی هیچ است بلکه در دسریست بیهوده
7 گر تو تحسین کنی چنین سخنی کس نگفتست بلکه نشنوده
ادامه توضیحات شاعر