عاشق دلریش را زخم تو مرهم از اهلی شیرازی غزل 561

1 عاشق دلریش را زخم تو مرهم دهد مرده دلانرا شفا عیسی مریم دهد

2 صید خودم از چه کرد چشم تو کز من رمید آهوی چشم خوشت بازی آدم دهد

3 صد گل راحت دمد از پی هر خار غم ناله ز زخمی مکن کانهمه مرهم دهد

4 تلخی غم عاقبت کام تو شیرین کند آنکه می تلخ داد نقل وفا هم دهد

5 گر تو بغم راضیی شادی و محنت یکی است شاد شو از داد دوست گر همه ماتم دهد

6 می به طلب کم دهد، ساقی بدخوی را گر تو طلب کم کنی جام دمادم دهد

7 هرکه چو اهلی شناخت قیمت حسن تو را یکسر موی ترا کی بدو عالم دهد